استاد کامران کاتوزیان درگذشت
این پیشگام صنعت تبلیغات و طراحی گرافیک و عضو افتخاری انجمن صنفی طراحان گرافیک ایران، پس از تحمل یک دوره طولانی بیماری، در سن ۸۳ سالگی در خانه‌اش درگذشت.
او در سال ۱۳۲۰ در تهران به دنیا آمد و پس از اتمام سیکل اول دبیرستان برای ادامه تحصیل به آمریکا رفت. پس از پایان تحصیلات متوسطه، ابتدا به دانشکده‌ای کوچک در بوستون-کمبریج رفت که ریاست آن را جاکومنتی بر عهده داشت. سپس دو سال در دانشکده شبانه‌روزی ورمونت در نزدیکی مونترال کانادا به تحصیل خود ادامه داد.
آموختن در کنار ویلیام هانت و آشنایی با جکسون پولاک، روتکو و مارک توبی و همچنین آموزش خودجوش تبلیغات و کپی‌رایتینگ در دوران شکوفایی فرهنگ و اقتصاد آمریکا تحولی بزرگ در زندگی این هنرمند فقید پدید آورد.
وی در سال ۱۳۴۲ به ایران بازمی‌گردد و در اداره فرهنگ و هنر مشغول به کار می‌شود. بعد از مدتی، گالری صبا را تأسیس کرده و با نام‌های برجسته دیگری مانند قندریز، نامی و پیلارام آشنا می‌شود و به طور حرفه‌ای به طراحی گرافیک تجاری می‌پردازد.
در سال ۱۳۴۳، او برای یک سال به آمریکا می‌رود و پس از بازگشت به ایران، نخستین نمایشگاه انفرادی خود را در گالری صبا برگزار می‌کند. به عنوان یک نقاش خلاق آبستره، او مدتی نیز “آپ آرت” و “پاپ آرت” را تجربه کرد، اما سپس به تبلیغات روی آورد و در گروه صنعتی بهشر به عنوان مدیر تبلیغات مشغول به کار شد.
در سال‌های آغازین دهه چهل کاتوزیان گروهی به نام “هنرمندان پلاستیک تهران” تشکیل می دهد و در چهارمین بینال تهران (۱۳۴۴) با ارائه یک نقاشی انتزاعی با عنوان پدر پدرم وقتی جوان بود و یک مجسمه انتزاعی، جایزه نحست را به طور مشترک با ژازه طباطبایی کسب می‌کند.
کاتوزیان پس از دو سال تحصیل در رشته معماری در دانشکده هنرهای زیبا و گذراندن دوران سربازی، مسئول روابط عمومی در شرکت جیپ می‌شود و سپس به شرکت تبلیغاتی “وگا” می‌پیوندد. در این زمان با منوچهر مستوفی آشنا شده و در سال ۱۳۴۸ همراه او “آژانس تبلیغاتی آوانگارد” را تأسیس می‌کند که یکی از خلاق‌ترین آژانس‌های تبلیغاتی آن دوران بوده و تحول عظیمی در تبلیغات چاپی و تلویزیونی ایران ایجاد کرد. تبلیغات شرکت‌های AEG، ویرپول، جنرال الکتریک، رابرت گرن و بسیاری دیگر از درخشان‌ترین آثار خلاقانه این پیشکسوت صنعت تبلیغات در این دوران به شمار می‌روند.
پس از انحلال آژانس‌های تبلیغاتی به دستور شورای انقلاب، آوانگارد تعطیل شد و او چند سالی را به همراه خانواده‌اش در خارج از کشور گذراند. پس از بازگشت، استودیوی طراحی “کاربه” و پس از دو سال، آژانس تبلیغاتی “کارپی” را تأسیس کرد.
با پایان جنگ تحمیلی ایران و عراق، این طراح گرافیک، نخستین تبلیغات محیطی شهری را با طراحی تابلوهای ۲ در ۲ متری بر روی دیوارهای تهران آغاز کرد و چهره‌ی خاکستری و غم‌زده‌ی پایتخت را به کلی دگرگون و شاداب کرد. این سرآغاز طراحی و ساخت رسانه‌های محیطی و بیلبوردهای بزرگ‌تر در تهران و دیگر شهرهای ایران شد.
استاد کاتوزیان در این دوران چند ترمی به آموزش در دانشگاه پرداخت و به تربیت خبرگانی در طراحی گرافیک و تبلیغات، همکاری با انجمن صنفی طراحان گرافیک ایران و کانون‌های تبلیغاتی پرداخت. پرورش نامداران بسیاری در گرافیک و تبلیغات حاصل عمر او در دفتر کوچکی کنار خانه اش، پس از تعطیلی کارپی(۱۳۷۶) و ممنوع‌الکاری‌اش بود.
در سال ۱۳۸۹، این هنرمند فقید به بیماری ناشناخته‌ای مبتلا شده که توان راه رفتن را از او گرفت. پس از برگزاری مراسم “در ستایش ۷۰ سالگی کامران کاتوزیان” توسط مدرسه ویژه، به آمریکا رفت و پس از تحمل چندین عمل جراحی، دوباره به ایران بازگشت و با وجود بیماری، همچنان چند ساعتی در روز به همکاری با دوستان، مشاوره، آموزش و خلق آثار تبلیغاتی ادامه داد.
گفتنی است در هفته گرافیک ۱۴۰۳، مراسم بزرگداشت و نمایشگاه آثار این طراح گرافیک، توسط انجمن صنفی طراحان گرافیک ایران در خانه هنرمندان برگزار شده بود.
.jpg)
