مهمترین دلیل طراحی این کار علاوه بر علاقه، دغدغه شخصی من برای جبران کمبود قلم‌های متن فارسی بود. طراحی این قلم با نوشتن و کشیدن کلمات و گاهی جملات روی کاغذ‌های بزرگ شروع شد. این کار نه برای رسیدن به یک کلمه یا عبارتی خاص بلکه برای هماهنگی و تعامل بهتر واژگان با هم انجام شد و با توجه به این نکته که از قبل به فکر طراحی فونتی رسمی، مناسب متن و روحیه‌ی مردم کشورم بودم؛ با این دید شروع به بررسی و مطالعه‌ی خطوط رایج و متداولی که چشم مخاطبین آشنایی بیشتری با آن‌ها دارد کرده و تلاش کردم تا با ترجمه‌ای امروزی، قلمی طراحی کنم که برای هم نسلانم (متولدین بعد از انقلاب سال 1357) کاربردی، جذاب و نو باشد. پر دور بودن و باز بودن چشم‌ها در کنار کنترل کنتراست ضخامت ویژگی‌هایی هستند که حس امروزی‌تری به این حروف داده‌اند. هدف این بود که خوانایی و روانی در کنار زیبایی و نوآوری به صورت توامان شاکله‌ی اصلی امید را تشکیل بدهند. لازم به ذکر است این تایپ‌فیس در مسابقه گرانشان بخش فارسی عربی سال ۲۰۱۴ حائز رتبه دوم شد و در سال ۹۴ به طور اختصاصی به سازمان صدا و سیما واگذار شد و در مجموعه وب‌سایت‌های این سازمان مورد استفاده قرار گرفت.
